• lista1

Robert Parker kontra Romanee-Conti kontra Penfolds Grange

Los innowatorów jest kręty, a los pretendentów wyboisty.

Kiedy u władzy był „cesarz wina” Robert Parker, głównym nurtem w świecie wina była produkcja win z ciężkich dębowych beczek, o ciężkim smaku, bardziej owocowym aromacie i wyższej zawartości alkoholu, którą lubił Parker.Ponieważ ten rodzaj wina jest zgodny z głównymi wartościami branży winiarskiej, szczególnie łatwo jest zdobyć nagrody w różnych nagrodach winiarskich.Parker reprezentuje trend branży winiarskiej, reprezentując bogaty i niepohamowany styl winiarski.

Ten rodzaj wina może być ulubionym stylem Parkera, dlatego tę epokę nazywa się „erą Parkera”.Parker był wówczas prawdziwym cesarzem wina.Miał prawo do życia i śmierci nad winem.O ile otworzył usta, mógł bezpośrednio podnieść reputację winnicy na wyższy poziom.Styl, który lubił, był stylem, o który konkurowały winiarnie.

Ale zawsze znajdą się ludzie, którzy będą chcieli stawić opór, nie będą mainstreamowi, będą trzymać się tradycji pozostawionej przez przodków i nie podążać za trendem, nawet jeśli produkowanego przez nich wina nie da się sprzedać po wysokiej cenie;ci ludzie to ci, którzy „z głębi serca chcą produkować dobre wino”.Właściciele zamków są innowatorami i pretendentami do obecnych wartości wina.

Część z nich to właściciele winnic, którzy kierują się wyłącznie tradycją: zrobię to, co zrobił mój dziadek.Na przykład Burgundia zawsze produkowała eleganckie i złożone wina.Typowe Romanee-Conti to wina eleganckie i delikatne.zabytkowy styl.

Niektórzy z nich to właściciele winiarni, którzy są odważni i innowacyjni, nie trzymają się dotychczasowego dogmatu: np. przy produkcji wina nalegają, aby nie używać drożdży komercyjnych, a jedynie drożdże tradycyjne, co jest typowe dla niektórych znanych winnic w Rioja w Hiszpanii;nawet jeśli takie wino będzie miało jakiś „nieprzyjemny” „smak”, ale złożoność i jakość wzrosną na wyższy poziom;

Mają też przeciwników obecnych zasad, takich jak australijski król wina i piwowar Penfolds Grange, Max Schubert.Po powrocie do Australii po nauczeniu się technik winiarskich w Bordeaux mocno wierzył, że australijski Syrah może również rozwinąć aromaty zaawansowanego starzenia i wykazywać niezwykłe właściwości po starzeniu.

Kiedy po raz pierwszy uwarzył Grange, spotkał się z bardziej pogardliwymi wyśmiewaniami i nawet winnica nakazała mu zaprzestać warzenia Grange.Ale Schubert wierzył w siłę czasu.Nie zastosował się do decyzji winnicy, ale sam w tajemnicy produkował, warzył i leżakował;a resztę przekazał czasowi.W latach sześćdziesiątych i wreszcie w latach sześćdziesiątych Grange udowodniło silny potencjał starzenia australijskich win, a Australia także miała swojego własnego króla wina.

Grange reprezentuje antytradycyjny, buntowniczy i pozbawiony dogmatyki styl wina.

Ludzie mogą oklaskiwać innowatorów, ale niewielu za nich płaci.

Innowacje w winie są bardziej złożone.Na przykład, metodą zbierania winogron jest wybór ręczny czy maszynowy?Na przykład sposób tłoczenia soku winogronowego, czy jest on tłoczony z łodygami, czy tłoczony delikatnie?Innym przykładem jest użycie drożdży.Większość ludzi przyznaje, że rodzime drożdże (do produkcji wina nie dodaje się żadnych innych drożdży, a drożdże zawarte w samych winogronach mogą fermentować) mogą fermentować bardziej złożone i zmienne aromaty, ale winiarnie mają wymagania dotyczące presji rynkowej.Musiałem wziąć pod uwagę komercyjne drożdże, które utrzymałyby spójny styl winiarski.

Większość ludzi myśli tylko o korzyściach płynących z ręcznego zbierania owoców, ale nie chce za to płacić.

Idąc nieco dalej, mamy epokę post-Parkera (licząc od przejścia Parkera na emeryturę) i coraz więcej winiarni zaczyna zastanawiać się nad swoimi poprzednimi strategiami winiarskimi.Czy w końcu powinniśmy warzyć pełny i niepohamowany styl „trendu” na rynku, czy też powinniśmy uwarzyć bardziej elegancki i delikatny styl wina, czy też styl innowacyjny i bardziej pomysłowy?

Odpowiedzi udzielił region Oregon w Stanach Zjednoczonych.Uwarzyli Pinot Noir, eleganckiego i delikatnego jak Burgund we Francji;Odpowiedź dała Hawke's Bay w Nowej Zelandii.Uwarzyli także Pinot Noir w niedocenianym nowozelandzkim stylu Bordeaux pierwszej uprawy.

„Tajny zamek” w Hawke's Bay, o Nowej Zelandii napiszę później specjalny artykuł.

Na południu europejskich Pirenejów, w miejscu zwanym Rioja, znajduje się także winnica, która dała odpowiedź:

Wina hiszpańskie sprawiają wrażenie, że używano wielu, wielu dębowych beczek.Jeśli 6 miesięcy nie wystarczy, będzie to 12 miesięcy, a jeśli 12 miesięcy nie wystarczy, będzie to 18 miesięcy, ponieważ miejscowi lubią zaawansowany aromat wynikający z dłuższego starzenia.

Ale jest winnica, która chce powiedzieć nie.Uwarzyli wino, które można zrozumieć, pijąc je.Ma świeże i wybuchowe aromaty owocowe, które są pachnące i mają więcej bogactwa.Tradycyjne wino.

Różni się od prostych owocowych win czerwonych z całego Nowego Świata, ale przypomina czysty, bogaty i imponujący styl Nowej Zelandii.Jeśli miałbym go opisać dwoma słowami, byłoby to „czysty”, aromat jest bardzo czysty, a finisz również jest bardzo czysty.

To Rioja Tempranillo pełna buntu i zaskoczenia.

Stowarzyszenie Wina Nowej Zelandii zajęło 20 lat ostateczne określenie swojego języka promocyjnego, jakim jest „Pure”, który oznacza styl, filozofię winiarstwa i postawę wszystkich winiarni w Nowej Zelandii.Myślę, że jest to bardzo „czyste” hiszpańskie wino z nowozelandzkim charakterem.

Grange1

Czas publikacji: 24 maja 2023 r