Pewnego słonecznego dnia dawno temu, duży fenicki statek handlowy przybił do ujścia rzeki Belus na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Statek był załadowany wieloma kryształkami naturalnej sody. Załoga nie była pewna regularności przypływów i odpływów morza w tym miejscu. Mistrzostwo. Statek osiadł na mieliźnie, gdy dotarł do pięknej mielizny niedaleko ujścia rzeki.
Fenicjanie, którzy zostali uwięzieni na łodzi, po prostu zeskoczyli z dużej łodzi i pobiegli do tej pięknej piaszczystej łachy. Łacha jest pełna miękkiego i drobnego piasku, ale nie ma skał, które mogłyby utrzymać garnek. Ktoś nagle przypomniał sobie o naturalnej krystalicznej sodzie na łodzi, więc wszyscy pracowali razem, przenieśli dziesiątki kawałków, aby zbudować garnek, a następnie ustawili drewno na opał, aby je spalić. Wstali. Posiłek wkrótce był gotowy. Kiedy spakowali naczynia i przygotowywali się do powrotu do łodzi, nagle odkryli cudowne zjawisko: Zobaczyłem coś błyszczącego i świecącego na piasku pod garnkiem, co było bardzo urocze. Nikt tego nie wiedział. Co to jest, pomyślałem, że znalazłem skarb, więc to odłożyłem. W rzeczywistości, gdy ogień się gotował, blok sody podtrzymujący garnek zareagował chemicznie z piaskiem kwarcowym na ziemi w wysokiej temperaturze, tworząc szkło.
Po tym, jak mądrzy Fenicjanie odkryli ten sekret przez przypadek, szybko nauczyli się, jak go zrobić. Najpierw wymieszali piasek kwarcowy i naturalną sodę, a następnie stopili je w specjalnym piecu, a następnie zrobili szkło w dużych rozmiarach. Małe szklane koraliki. Te piękne koraliki szybko zyskały popularność wśród cudzoziemców, a niektórzy bogaci ludzie wymieniali je nawet na złoto i biżuterię, a Fenicjanie zbili fortunę.
W rzeczywistości mieszkańcy Mezopotamii produkowali proste wyroby szklane już w 2000 r. p.n.e., a prawdziwe wyroby szklane pojawiły się w Egipcie w 1500 r. p.n.e. Od IX w. p.n.e. produkcja szkła rozwijała się z dnia na dzień. Przed VI w. n.e. istniały huty szkła na Rodos i Cyprze. Miasto Aleksandria, zbudowane w 332 r. p.n.e., było wówczas ważnym miastem do produkcji szkła.
Od VII wieku n.e. niektóre kraje arabskie, takie jak Mezopotamia, Persja, Egipt i Syria, również rozkwitły w produkcji szkła. Potrafiły używać szkła przejrzystego lub witraży do produkcji lamp meczetowych.
W Europie produkcja szkła pojawiła się stosunkowo późno. Przed około XVIII wiekiem Europejczycy kupowali wysokiej jakości szkło z Wenecji. Sytuacja ta poprawiła się w XVIII wieku, kiedy Europejczyk Ravenscroft wynalazł przezroczyste Szkło aluminiowe stopniowo się zmieniało, a przemysł szklarski rozkwitł w Europie.
Czas publikacji: 01-kwi-2023