Dawno temu, w słoneczny dzień, duży fenicki statek handlowy przypłynął do ujścia rzeki Belus na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Statek był załadowany wieloma kryształkami naturalnej sody. Załoga nie była pewna regularności przypływów i odpływów morza w tym miejscu. Mistrzostwo. Statek osiadł na mieliźnie, gdy dotarł do pięknej mierzei niedaleko ujścia rzeki.
Fenicjanie, którzy utknęli na łodzi, po prostu zeskoczyli z dużej łodzi i pobiegli na tę piękną mieliznę. Mierzeja jest pełna miękkiego i drobnego piasku, ale nie ma tam skał, które mogłyby utrzymać garnek. Ktoś nagle przypomniał sobie o naturalnej sodzie krystalicznej na łodzi, więc wszyscy wspólnie pracowali, przenieśli dziesiątki elementów, aby zbudować garnek, a następnie rozłożyli drewno na opał do spalenia. Wstali. Posiłek wkrótce był gotowy. Kiedy pakowali naczynia i przygotowywali się do powrotu na łódź, nagle odkryli cudowne zjawisko: widziałem coś błyszczącego i błyszczącego na piasku pod garnkiem, co było bardzo urocze. Nie wszyscy o tym wiedzieli. Co się stało, myślałem, że znalazłem skarb, więc go odłożyłem. W rzeczywistości, gdy ogień się gotował, blok sodowy podtrzymujący garnek wszedł w reakcję chemiczną z piaskiem kwarcowym na ziemi w wysokiej temperaturze, tworząc szkło.
Po tym jak mądrzy Fenicjanie przez przypadek odkryli ten sekret, szybko nauczyli się go robić. Najpierw zmieszali piasek kwarcowy z sodą naturalną, następnie stopili je w specjalnym piecu, a następnie przerobili szkło na duże rozmiary. Małe szklane koraliki. Te piękne koraliki szybko zyskały popularność wśród obcokrajowców, a niektórzy bogaci ludzie wymieniali je nawet na złoto i biżuterię, a Fenicjanie zbili fortunę.
W rzeczywistości Mezopotamianie produkowali proste wyroby szklane już w 2000 roku p.n.e., a prawdziwe szkło pojawiło się w Egipcie w 1500 roku p.n.e. Od IX wieku p.n.e. produkcja szkła kwitnie z dnia na dzień. Przed VI wiekiem n.e. na Rodos i Cyprze istniały huty szkła. Aleksandria, zbudowana w 332 roku p.n.e., była wówczas ważnym miastem produkującym szkło.
Od VII wieku naszej ery niektóre kraje arabskie, takie jak Mezopotamia, Persja, Egipt i Syria, również rozkwitły w produkcji szkła. Do produkcji lamp meczetowych mogli używać przezroczystego szkła lub witraży.
W Europie produkcja szkła pojawiła się stosunkowo późno. Przed około XVIII wiekiem Europejczycy kupowali w Wenecji wysokiej jakości wyroby szklane. Sytuacja ta uległa poprawie wraz z wynalezieniem w XVIII wieku przez Europejczyka Ravenscrofta przezroczystego szkła aluminiowego. Stopniowo zmieniało się ono, a przemysł produkcji szkła w Europie rozkwitał.
Czas publikacji: 01 kwietnia 2023 r