Butelka 360 ml z zielonego szkła Soju

⚡ W całej historii Korei Północnej zawsze toczyła się walka między produkcją wina a prohibicją, ale oczywiście zakończyła się ona niepowodzeniem. Technologia destylacji stosowana do produkcji soju, warzonego z ziaren takich jak ryż, charakteryzuje się niską wydajnością alkoholu i stosunkowo wysokim kosztem. Jest to luksus, którym może cieszyć się tylko szlachta oraz urzędnicy cywilni i wojskowi. Chociaż zwykli ludzie mogą również wytwarzać własne soju, używa się go głównie do celów leczniczych. Pod koniec dynastii Joseon soju rozprzestrzeniło się w domach zwykłych ludzi i wraz z winem ryżowym i sake stało się trzema głównymi winami ludowymi. W latach dwudziestych XX wieku na Półwyspie Koreańskim istniało ponad 3200 destylarni soju.

⚡ W 1961 roku rząd koreański ogłosił „Ustawę o podatku od alkoholu”, zakazującą wykorzystywania drobnoziarnistych upraw, takich jak ryż, do warzenia soju w celu oszczędzania żywności. Rząd zaczął energicznie promować proces produkcji wina „metodą rozcieńczania”, wykorzystując do produkcji wina słodkie ziemniaki, sacharozę, maniok i inne tanie uprawy dochodowe oraz zmniejszając stężenie alkoholu w procesie rozcieńczania. Zakaz został zniesiony w 1999 roku. Obecnie koreańskie soju na rynku odnosi się zwykle do rozcieńczonego soju o zawartości alkoholu od 16,8% do 53%, podczas gdy soju produkowane w Korei Południowej na eksport to przeważnie około 20%.